KG മുതലേ കലാപരിപാടികളിൽ സജീവ സാന്നിത്യം അറിയിക്കുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ..ജീവിതത്തിലെ ഒരു കളര്ഫുള് കാലഘട്ടമായിരുന്നു സ്കൂൾ കാലം.
ഡാൻസിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങിയ ഞാൻ ഒരു പുതിയ അധ്യയന വർഷത്തിൽ എത്തിപ്പെട്ടത് 10 വര്ഷം കൂടെ കൂട്ടാൻ ഓർമ്മകൾ നെയ്യുന്ന പുതിയൊരു സ്കൂളിലേക്കായിരുന്നു
അവിടെ പത്തു വര്ഷം കാലം തികച്ചു.
ആ പത്തു വർഷത്തിൽ കല കായിക രംഗത് ഒരുപാട് ചുവടുകൾ വെക്കാൻ കഴിഞ്ഞു
എന്റെ ഓർമ്മ ശരിയാണെങ്കിൽ 2 ആം ക്ലാസ് മുതൽ സഹോദയ ഫെസ്റ്റിൽ പങ്കെടുക്കാൻ തുടങ്ങി, അന്ന് ഞങ്ങൾക്കുണ്ടായിരുന്നു music ടീച്ചർ ' രഞ്ജിനി മേടം എന്നെ എല്ലാ പരിപാടിക്കും പങ്കെടുപ്പിച്ചു , സ്കൂൾ ആർട്സ്, Prayer choir, Independence day, Sahodhaya, Annual Day അങ്ങനെ എല്ലാത്തിലും നല്ല ഭംഗിയായി പാട്ടു പാടിയും ആടിയും ഞാൻ ആ കാലഘട്ടം ചിലവഴിച്ചു
.jpg)
.
പക്ഷെ വീട്ടിൽ നിബന്ധനങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നത് കൊണ്ട് തന്നെ, 8 ഇൽ എത്തിയതും ഞാൻ എല്ലാം നിർത്തി, ആർട്സ് ഇൽ നിന്ന് പാടെ ഒഴിഞ്ഞു, സ്പോർട്സിൽ മാത്രം ചുരുങ്ങി പോയി ബാക്കി ഉള്ള വർഷവും.
ആ കാലയളവിൽ തന്നെ , എന്നെ മ്യൂസിക് പഠിപ്പിച്ച രഞ്ജിനി മിസ്, pregnant ആയി ലോങ്ങ് ലീവ് എടുക്കുന്നതും, പിന്നെ വേറൊരു മേടം ജോയിൻ ചെയ്തതും. അതുകൊണ്ട് തന്നെ പഴയെ പോലെ നിര്ബന്ധിക്കാനും,പട്ടു പാടാൻ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കാനും മേടം ഇല്ലാതായി.
പിന്നെ 10 ഇൽ എത്തിയപ്പോ രഞ്ജിനി മേടം തിരിച്ചു വന്നു. എല്ലാത്തിന്നും ഒഴിഞ്ഞ എന്നെ ആള് കയ്യോടെ പൊക്കി, കൊറേ ദേഷ്യപ്പെട്ടു, നല്ല ചീത്തയും പറഞ്ഞു, സ്റ്റാഫ് റൂമിൽ മറ്റെല്ലാ ടീച്ചേഴ്സിനോടും അത് പറയുകയും ചെയ്തു..എനിക്കാകെ സങ്കടമായി, പക്ഷെ ആ പോയ രാഗങ്ങളും, താളങ്ങളും, പിന്നെ ജീവിതത്തിൽ തിരുച്ചു കിട്ടിയിട്ടില്ല,
ഇപ്പൊ പാടാറില്ല, പാടാനും അറിയില്ല, എല്ലാം പോയി
എന്നിലെ ഉള്ള കഴിവിനെ ഇല്ലാതാക്കിയെത്തിനെ ഞാൻ ഇന്ന് ദുഃഖിക്കുന്നു.
ജീവിതത്തിൽ തിരിച്ചു കിട്ടാത്തതും, കളഞ്ഞാൽ പിന്നെ തിരിച്ചു കിട്ടില്ലെന്നും ഞാൻ അന്നറിഞ്ഞിരുന്നില്ല.
പക്ഷെ ആ കാലയളവിൽ എനിക്കോർക്കാവുന്നതിൽ നല്ല നിമിഷങ്ങളും, എന്റെ കഴിവിനെ നല്ല രീതിയിൽ ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിഞ്ഞതിലും ഞാൻ ഇന്ന് സന്തോഷിക്കുന്നു.
